door Teun Koorevaar
Op maandag 24 september 2007 werd Wout Keur begraven in de Essenhof in Dordrecht.
Coen Dortmond, een schaakvriend liet het volgende bericht publiceren:
| Schaker Wout Keur wordt maandag begraven
Een schaker die zich breed verdienstelijk heeft gemaakt, was Wout Keur, die deze week overleed. Hij zal aanstaande maandag (24 september) om half drie worden begraven op begraafplaats de Essenhof in Dordrecht. Coen Dortmond laat dit weten namens de overdagschaakclub de Fuik in Ridderkerk, waar Wout zijn laatste partijtjes speelde. Coen weet nog als de dag van gisteren dat Wout enkele jaren geleden nog van RSB-voorzitter Teun Koorevaar de gouden speld van KNSB op zijn revers kreeg. Zijn verdiensten voor de schaaksport kregen toen nog alle aandacht. Volgens Dortmond was Wout Keur, die na een lange ziekte overleed, een echte schaakvriend. Hij heeft schaakverleden liggen bij verschillende clubs, waaronder Shah Mata en Dordrecht. De laatste jaren woonde hij aan Land van Waas 9 in Zwijndrecht. |
Wout had een ernstige ziekte (kanker) en is hiervan door goede medische behandelingen zoals bestralen en chemokuren nagenoeg genezen. Echter er deden zich daarna meer ziektes voor zoals prostaatkanker en aneurysma. Hij kende goede en slechte perioden. In mei 2004 , in een van zijn betere perioden, konden we hem verrassen met de gouden speld van de KNSB. Hij was verknocht aan het schaakspel en schaken gaf hem veel vreugde en afleiding. Hieronder het verslag van de uitreiking van de gouden speld, de reactie van Wouter hier op en een nadere toelichting van een oud-RSB voorzitter.
Gouden KNSB-speld voor Wout Keur
Op donderdagmiddag, 27 mei 2004, werd in het Wijkgebouw “De Fuik” in Ridderkerk-Drievliet door Teun Koorevaar, de voorzitter van de Rotterdamse Schaakbond, de gouden erespeld van de Koninklijke Nederlandse Schaakbond uitgereikt aan Wout Keur.
Vlak na de oorlog werd Wout Keur op jonge leeftijd lid van schaakvereniging “De Zwarte Dame” in Rotterdam-Zuid omdat zijn oom Piet Keur daar ook schaakte.(In een schaakontmoeting (per telex) Curaçao – Nederland speelde Piet Keur tegen Max Euwe).
Wout over oom Piet:
‘Als 10-jarige kwam ik binnen, korte broek, puistenkop en rood haar! Ik werd door mijn oom Piet als volgt geïnstrueerd: Let op Woutertje, ls ze gerocheerd hebben MOET de H-lijn open en geef je mat op H7 !! Ook al kost het een stuk, de H-lijn MOET open, dus de beuk erin.’
Wout over R.S.V. De Zwarte Dame (de voorloper van Shah Mata):
‘Wij, oud Zwarte Dame-leden, bewaren aan die sfeervolle fijne vriendenclub, de herinnering van onze eerste schreden op de 64 velden. Je werd opgeleid: eerst als vriend , als dat klikte hoorde je erbij en DAN ging je schaken leren. Je moest een pasfoto inleveren voor het grote ‘ledenbord’. Elk lid stond er op! Iedereen wist wie iedereen was.
Ik speelde als jongen tegen de vader van Roel Warnik, (Roel 54 jaar in 2004 en nog steeds lid van Shah Mata.) Ik zie nog de theorieavonden bij foto HOOSE op de Dordtselaan, ach ik zie zo veel.’
R.S.V. De Zwarte Dame
Met o.m. Kuyk, Dallau, Jan en Nel Burki, Wout Keur (rechts op de achtergrond met bril)
Bij De Zwarte Dame heeft Wout alle bestuursfuncties die te geef waren vervuld en hij werd op zijn 22ste al voorzitter. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld bij het bevorderen van de schaaksport in onze regio. Hij heeft de fusie meegemaakt met schaakvereniging “De Gambiet” en deze combinatie bestaat in Rotterdam-Zuid nog steeds onder de naam “Shah Mata”. (Shah Mata is een bloeiende en groeiende vereniging en nog steeds een sfeervolle vriendenclub.)
Wout verhuisde naar Zwijndrecht en speelde nog 10 jaar op redelijke hoog niveau bij schaakvereniging Dordrecht. In 1996 moest hij om gezondheidsredenen stoppen met de actieve wedstrijdsport. Het heeft hem niet weerhouden recent toch weer te gaan schaken maar nu bij “Schaken Overdag” in Ridderkerk en Zwijndrecht. “Schaken Overdag” is één van de activiteiten van de Wijkvereniging Ridderkerk waarvoor een zaal in “De Fuik” belangeloos ter beschikking wordt gesteld om op donderdagmiddag te kunnen schaken. Deze activiteit voorziet in de behoefte van oudere schakers. Men wordt ouder, de gezondheid laat te wensen over en men wil ’s avonds de deur niet meer uit. “Schaken Overdag” vervult dan een belangrijke sociale functie en door de toenemende vergrijzing verwachten we in de komende 10 jaar een aanzienlijke groei van deze activiteit.
Deze uitreiking was zorgvuldig geheimgehouden, naast Arie Timmer en Coen Dortmond zaten ook mevrouw Dortmond en mevrouw Keur in het complot.
Daardoor werd het voor Wout een complete verrassing temeer daar, naast de leden van de Overdagclub, veel oude “schaakmakkers” van Shah Mata en Dordrecht hierbij graag aanwezig wilden zijn. Onder hen bijvoorbeeld Henk v.d. Velden (ruim 80 jaar) en Jan Burki, beiden “strijdmakkers” van het eerste uur bij De Zwarte Dame. En de ‘bierploeg ’van Shah Mata niet te vergeten! Van Dordrecht waren er Adri Timmermans, Jan Willem Versloot en anderen.
Naast het schaken was Wout, samen met zijn vrouw, actief met bridgen. ‘Het grote verschil tussen schaken en bridgen’ , zegt mevrouw Keur, ‘is dat het bij schaken je eigen schuld is als je verliest maar bij bridgen kan je je partner altijd nog de schuld geven.’
Eénmaal per week geeft Wout schaakles aan zijn kleinzoons (6 en 8 jaar). De trots straalde van hem af als hij vertelde over het winnen van de eerste beker door zijn oudste kleinzoon of als hij op internet kon zien hoeveel punten zijn kleinzoons weer gescoord hadden.
Wout was en bleef een loyale en gezellige verenigingsman en de RSB voorzitter sprak de hoop uit dat Wout, ondanks zijn grote gezondheidsproblemen, nog lang zou mogen genieten van het schaak- en bridge spel. Na de toespraak van Jan Burki en het overhandigen van diverse cadeaus bedankte Wout alle aanwezigen en kon het gezellig samen zijn beginnen met uiteraard veel verhalen uit de oude doos
Arie Timmer zorgde voor de organisatie en de bloemen en alle aanwezigen zullen nog lang een goede herinnering overhouden aan deze middag.
Reactie van Wout Keur:
“ Inmiddels heb ik ook het hele verhaal van mijn vrouw Hennie gehoord. Het is zelden voorgekomen dat ik sprakeloos was, maar jullie zijn er toch in geslaagd om dit voor elkaar te krijgen. Mijn verbazing, bij het binnentreden van de zogenaamde “Fanclub van Arie” moet op mijn gezicht duidelijk te zien zijn geweest! Mijn vrouw zei :”Je trok spierwit weg!”.
Het is ook niet niks als je daar zo plotseling, geheel onverwacht, een aantal van je “oude makkers” ziet binnenkomen. Jullie hebben met zijn allen een ongelooflijk maar mooi spel gespeeld. Het ontvangen van die gouden speld was voor mij een uniek moment, dat ik niet graag had willen missen! De diverse cadeaus die daaraan toegevoegd zijn (nieuwe schaakstukken met een bord, voorzien van handtekeningen van deelnemende grootmeesters bij een toernooi in het World Trade Center te Rotterdam, een heerlijke fles wijn van de “Bierploeg” van Shah Mata, een prachtig toepasselijk Boek van Teun, geschreven door Max Pam, de prachtige bloemen voor mijn vrouw, een door Shah Mata lid, Klaas de Ruijter, gereproduceerde partij tussen hem en mij uit 1982 met commentaar en last but not least het gezellige samen zijn die middag met alle “ingewijden” hebben die donderdag voor mij onvergetelijk gemaakt. Teun, ik waardeer het zeer, dat de voorzitter van de RSB veel tijd en moeite heeft besteed, aan het toekennen van deze gouden KNSB speld aan iemand die op dit moment geen lid meer is van de KNSB. Het getuigt van een dadendrang die uitgaat boven het normale gedragspatroon. Hulde Teun voor jou en je medewerkers achter de schermen. Arie ook voor jou mijn persoonlijke dank, uiteindelijk heb je alle beslommeringen op je nek gehaald voor iemand die amper 3 maanden lid is van de groep overdag schakers in “De Fuik”.
Toelichting van de RSB-voorzitter
“ Op verzoek van Arie Timmer (SV Zwijndrecht) bezocht ik enkele weken geleden zijn “Schaken Overdagclub” en heb hierover gepubliceerd op onze website. Op 1 mei werd het seniorentoernooi van de RSB gehouden onder leiding van Simon van der Beek en in de publicatie hierover op onze website kondigde ik mijn volgende bezoek aan deze “club” reeds aan, klik hier . Alleen enkele insiders begrepen de echte bedoeling hiervan! Wout kreeg een nieuw bord met stukken omdat hij zijn bord met stukken (ooit zelfgemaakt door een dierbaar familielid) aan zijn kleinkinderen had gegeven omdat hij het thuis toch niet meer gebruikte! Het boek “Het Ravijn, autobiografie van de angst” van Max Pam had ook een bijzondere betekenis. Wout’s gezondheid laat te wensen over en hij vecht tegen zijn levensbedreigende ziekten met een uitermate positieve levensinstelling! Dit deed mij denken aan mijn wekelijkse bezoeken , drie jaar lang, aan het verpleeghuis en reactiveringscentrum “Antonius” in onze deelgemeente. “Antonius” verleent palliatieve zorg en is ook een regionaal reactiveringscentrum voor ernstig zieken en gehandicapten. Palliatieve zorg is de actieve, totale zorg voor patiënten op het moment dat hun ziekte niet meer te genezen is. Ook hier heb ik van nabij mogen meemaken wat schaken voor een mens kan betekenen als je ernstig ziek of gehandicapt bent.
Ik volg onze Nederlandse schaakcolumnisten op de voet en zo ook Max Pam met zijn wekelijkse schaakrubriek in het Parool. Ruim twee jaar geleden kreeg Max Pam een hersenbloeding en belandde in een rolstoel. Maar hij overleefde en kwam er bovenop. In zijn boek “Het Ravijn” doet hij verslag van zijn herstel. Het ravijn is een aangrijpend boek over iets wat iedereen zomaar kan overkomen en ik heb dit verschillende malen van nabij meegemaakt. Niet eerder is op zo’n bijzondere manier over dit onderwerp geschreven. In zijn boek refereert hij ook aan Jan Hein Donner die een massale hersenbloeding kreeg . Hij raakte verlamd en kon nauwelijks meer praten. Met één vinger tikte hij zijn wekelijkse column voor het Zaterdags Bijvoegsel van NRC Handelsblad. Hij deed hier de hele week over. Max Pam schrijft :” Voor de bundeling van die stukjes, die verscheen onder de titel “Na mijn dood geschreven” kreeg Donner in 1987 de Henriëtte Roland Holstprijs maar hij was toen al niet meer in staat die prijs zelf in ontvangst te nemen”. Ik kan een ieder het boek van Max Pam van harte aanbevelen. Ik vond het een passende attentie voor Wout omdat ik een grote bewondering heb voor zijn positieve levensinstelling.
Tot slot wil ik de redacties van de lokale weekbladen in Zwijndrecht en Ridderkerk en van dagblad “De Dordtenaar” bedanken voor de aandacht die zij aan deze uitreiking hebben gegeven.