Hora Vlam (1942-2013)
Gerard Bilars en Piet Konijn
![hora-vlam-150x150[1]](https://schakentegenkanker.nl/wp-content/uploads/2016/03/hora-vlam-150x1501.jpg)
Hora Vlam, afkomstig uit Warmenhuizen (N-Holland) kwam begin jaren zestig van de vorige eeuw naar Delft om te studeren en er te schaken. Hij werd lid van DSC – ook in die tijd een sterke schaakclub – en behoorde al gauw tot de betere spelers. Hij kwam uit in verschillende vertegenwoordigende teams, waarin hij samenspeelde met o.a. Jan Timman en Arend van Dop.
In 1991 kwam ds Guus Oudheusden uit Culemborg, waar hij o.m. ziekenhuispredikant was en ooit ook voorzitter van de schaakvereniging, naar Dordrecht waar hij benoemd was in de Ontmoetingskerk in de wijk Sterrenburg. Hij heeft aan de wieg gestaan van het samengaan van de Morgensternkerk en de Ontmoetingskerk.
door Wim Westerveld, Hans Ree en Gert Ligterink
Hij had een groot talent en een compromisloze aanvallende stijl van spelen, waarmee hij zijn tegenstanders ongenadig hard van het bord kon zetten. De schaakwereld maakte in 1963 kennis met deze achttienjarige jongeman toen hij op het nippertje naast de titel van het Nederlands jeugdkampioenschap greep. Het jaar daarop was het wel raak. Hij versloeg onder andere Hans Ree en een piepjonge Jan Timman. Een ander Rotterdams talent, John van Baarle, werd tweede.
Onderstaand een stuk dat schaakvriend Jaap Staal schreef bij het overlijden van Henny Vijgeboom. Daarna een column van Henny zelf over zijn ontmoetingen met Max Euwe. TK
Toen ik een paar maanden geleden aan het ziekbed van Henny zat en met hem overlegde over het In memoriam dat ik voor Jan Bakker had geschreven, dacht ik onwillekeurig: het volgende kon wel eens voor jou zijn. Dat is helaas uitgekomen. Het begon in 1965. Henny was met tien andere spelers van Spangen naar onze club gekomen. Zijn reputatie als clubbladredacteur was hem al vooruitgegaan en in de kortst mogelijke tijd kreeg hij de uitnodiging om toe te treden tot de redactie van wat toen nog Charlois-Nieuws heette. Ja, die saaie naam verdween onmiddellijk. Begin december 1965 verscheen het eerste nummer van de TRIOMFATOR. Geïllustreerd, met een mooie cartoon op de voorpagina en andere in het nummer zelf. Nog geen anderhalf jaar later kwam Henny aanzetten met de schitterende omslag die ons blad nog steeds siert.
door Hans Berrevoets en Kees Klok
DORDRECHT – Een trouwe schaakvriend, een sterke schaakliefhebber en een Dordtenaar met grote en brede literaire kennis. Zo kan de in 2010 overleden Gerrit de Wolf (1949-2010) misschien wel worden getypeerd.
Hij schaakte bij Dordrecht, Groothoofd en de Willige Dame vanaf 1973. Gerrit maakte de promoties mee en mede mogelijk, vanuit de vierde klasse RSB van Groothoofd 1 en de Willige Dame 1, naar de top van de RSB-competitie.
Op 6 februari 2009 veranderde zijn wereld, toen bij hem een vreselijke ziekte werd vastgesteld. Gerrit had, na zijn prepensioen in november 2008 bij verzekeringsmaatschappij Fortis, nog zoveel willen doen. Een droom was een eigen boekwinkel in Dordrecht. Hij laat nu een unieke verzameling boeken na: Je kunt het haast wel de ‘De Wolf collectie’ noemen.
door Bert Bonnet
Hans, geboren in Groningen op 22 juni 1946 heb ik in 1966 leren kennen op de scheepswerf Piet Smit bij het Feyenoord stadion. Wij leerden daar het vak van scheepstimmerman , na 4 jaar denk je dat je klaar bent om het vak uit te oefenen, dat is niet waar, na ongeveer 5 jaar kregen Hans en ik een dek aangewezenen op een Russisch schip om dit te betimmeren. In het jaar daarna, 1974, hebben we tot en met 1991 altijd met elkaar gewerkt. In 1977 ging Piet Smit failliet. Hans en ik gingen werken bij een Wandenbedrijf in Ridderkerk. In 1994 werd ik zijn chef. Na vele jaren zeuren is het mij eindelijk gelukt om Hans aan het schaken te krijgen, wat resulteerde in een lidmaatschap van Shah Mata.
door Ruud Kok en Teun Koorevaar
Geen remise voor de RemiseKoning
Wie de familie De Wit kent, zal zeggen dat schaken voor hen net zo belangrijk is als eten. Nadat Cor en Dick schaken hadden geleerd van Oom Jan, hebben zij het daarna Michel geleerd en speelden ze het edele spel graag. Zowel thuis als op de schaakvereniging De Wester Toren in Delfshaven. Allemaal met de ambitie om er zo goed mogelijk in te worden. Michel en Dick bleken getalenteerder te zijn dan Cor.
Toen De Wester Toren geen uitdaging meer bood en er weinig toekomst nog in die vereniging zat, zijn de broers overgestapt naar schaakvereniging Charlois Europoort. Alle drie werden er clubkampioen. Dick werd clubkampioen in 1990 – 1991 en in 2004 – 2005.
Bij talent past ambitie en de ambitie deed Dick meegaan met Michel naar De Variant. Beiden waren spelers geworden met een elo van in de 2300 en ze wilden meer. Toch bleek er voor een glazen plafond te zijn van 2335 Elopunten waar ze niet door heen kwamen. Voor Dick was dit zijn hoogste aantal Elopunten. Er zijn er niet veel die dat kunnen zeggen. De kwaliteit van de schaker Dick de Wit is helder. Niet alleen is hij clubkampioen geweest bij De Wester Toren en bij Charlois Europoort, maar ook bij RSR Ivoren Toren in het seizoen 1978-1979. Hij was toen net 18 jaar!
door Teun Koorevaar
Arrogant, eigenzinnig, niet alledaags en dienstbaar
In 2012 werd Gerard Kool door de FIDE benoemd tot Internationaal Arbiter samen met Jan van den Ende. Het ‘schaakrecht’ was een rode draad in zijn schaakleven geworden. Het was wel bijzonder dat juist hij zich met de schaakrechtspraak ging bezig houden als wedstrijdleider en arbiter. Bij een schaaktoernooi ergerde hij zich aan het optreden van de arbitrage. Hij was het niet eens met de genomen besluiten en dacht vervolgens dat ga ik zelf doen want dit moet ik beter kunnen. Hij volgde alle opleidingen van de KNSB en de FIDE , deed ervaring op bij nationale en internationale toernooien, uiteindelijk leidend tot internationaal arbiter. Daar was hij best trots op. Gerard was ook een goed schaker en speelde binnen de Rotterdamse Schaakbond op hoog niveau.
door Leo de Jong en Teun Koorevaar
Klaas de Ruijter had drie grote passies: schaken, Feyenoord en muziek.
(Opgetekend door Klaas zelf)
Pas op twaalfjarige leeftijd leerde ik de regels van het spel. Een vriendje in mijn klas kon schaken en zou mij de regels even leren. Een koning mag zus, een pion mag zo enz. Binnen vijf minutren dacht ik de regels te beheersen en begon mijn eerste partij. Na vier zetten stond ik mat. Tweede partij: weer na vier zetten mat. Later leerde ik de naam van dit mat: Herdersmat.
Enkele gedachten en persoonlijke ervaringen met Frans
Door Dick van Buuren
Op 22 juni 2014 bereikte mij het droevige bericht dat mijn schaakvriend Frans Goudriaan was overleden. Aan de zorgelijke periode van zijn ziekte is toen een einde gekomen. Frans is 60 jaar geworden. (geboren op 1 januari 1954, overleden op 21 juni 2014).