In de nacht van donderdag, 8 december 2022, is Pieter Couwenberg (53) overleden. Toch nog onverwacht, hoewel we al een tijdje wisten dat Pieter de partij tegen zijn ziekte ging verliezen.
Het is bijna onmogelijk om het belang van Pieter voor de Eerste Goirlese Schaakclub (EGS) te overdrijven. Zo’n beetje elke functie die iemand bij een schaakclub kan bekleden, heeft Pieter door de jaren heen bij EGS bekleed. Voorzitter, jeugdleider, trainer, wedstrijd- en teamleider, redacteur van het clubblad, sponsor en organisator van verschillende toernooien. Toen EGS bijna drie jaar geleden plots zonder bestuur kwam te zitten, was Pieter een van de drie leden die er de schouders onder zetten om ervoor te zorgen dat de club ook die turbulente periode ongeschonden doorkwam. Hij bleef tot zijn dood secretaris van EGS.
Maar meer nog dan die indrukwekkende opsomming van bezigheden, was de persoon Pieter Couwenberg van grote waarde voor de Goirlese schaakgemeenschap. Iedereen kon op een geïnteresseerd woordje van Pieter rekenen. Bij nieuwe leden wist hij er met zijn open houding altijd in een mum van tijd voor te zorgen dat ze zich welkom voelden bij EGS.
De schaaksport was voor Pieter ook een manier om mensen te ontmoeten en contacten uit te bouwen. Na een spannende partij of een toernooi met een pilsje aan de bar of op het terras. Maar er zijn ook tal van leden bij wie hij over de vloer kwam (of andersom) om hun openingskennis bij te spijkeren, samen te trainen of gewoon een paar potjes te spelen.
Wat veel mensen niet weten is dat oer-EGS’er Pieter zijn loopbaan als clubschaker niet bij EGS begon, maar bij Vughtse Toren. In 1989 maakte hij met zijn jeugdvriend Rick van Loy zijn entree bij de schaakclub in Goirle.
Kort voor de eeuwwisseling werd Pieter voorzitter van EGS. In die tijd een club die vooral in zichzelf was gekeerd en geen lang leven meer leek beschoren. Maar Pieter stak, samen met enkele medestanders, veel energie in de ‘revitalisering’ van de club. Zonder hem zou EGS niet de bloeiende vereniging zijn die het nu is. Je kunt je zelfs afvragen of zonder Pieter Goirle anno 2022 überhaupt nog een schaakclub zou hebben. Later droeg hij als jeugdleider en jeugdtrainer bij aan de toekomst van EGS. Verschillende spelers van de huidige teams hebben een deel van hun schaakopleiding van Pieter gekregen.
En niet alleen in Goirle zette Pieter zich in voor schaken en (vooral) schakers. Hij was ook jarenlang de kartrekker (en voorzitter) van de Nederlandse Schaakvereniging van Visueel Gehandicapten. Daar organiseerde hij jaren een open NK en ging hij er met het Nederlands team op uit om mee te spelen met zeslandentoernooien en schaakolympiades voor visueel gehandicapten.
De laatste jaren zagen we Pieter minder vaak achter het schaakbord. De strijd tegen zijn ziekte kostte hem veel tijd en energie. Maar zijn betrokkenheid bij sport, club en leden was er niet minder om. Dit najaar nog was hij de drijvende kracht achter de organisatie van het Brabants Open Kampioenschap Snelschaken (BOKS) door EGS. En tot kort voor zijn dood bleef hij informeren naar de ontwikkelingen binnen de club.
En nu staat voor zaterdag niet een potje schaken tegen ZSC of De Raadsheer 2 op het programma, maar trekken we naar het Jan van Besouw om afscheid te nemen van een van onze grootste schaakvrienden. En niet alleen letterlijk. Maar de verhalen en herinneringen zullen we blijven koesteren en aan de bar houden we altijd een plekje voor je vrij, Pieter.
Naar aanleiding van het overlijden van Pieter stuurde Rick van Loy een persoonlijk verhaal naar EGS. Met Ricks toestemming publiceren wij dat hier.
Dit bericht werd eerder gepubliceerd op de website van EGS.
Met dank aan Alex van Lanen, Rick van Loy en Hugo Roman.